Polička

De stad Polička bevindt zich in de nabijheid van de landsgrens van Bohemen en Moravië in het keteldal bij Bílý potok (Witte beek) ongeveer 17 km ten westen van Svitavy op een hoogte van 555 m boven de zeespiegel. Volgens de administratieve verdeling behoort de stad tot de regio Pardubice, in het district Svitavy. Polička is de voetgangspoort tot de Žďárské heuvels, een van de mooiste streken van het Boheems-Moravische heuvelland. De historische kern is een stedelijke monumentenzone.

Geschiedenis

Polička werd gesticht in 1265 door koning Přemysl Otakar II. Zij verkreeg het statuut van een koninklijke stad. Reeds in 1305 wordt zij vermeld als een huwelijksgift van Boheemse koninginnen. Het jaar 1421 was voor Polička kritisch. De stad werd toen geplunderd door het leger van Zikmund van Luxemburg. Polička genoot de gunst van de koningen uit het huis Jagellon. In 1547 nam de stad actief deel in de weerstand tegen Ferdinand I van Habsburg. Hiervoor werd zij hard gestraft. De stad werd enkele keren fataal geteisterd door de Dertigjarige Oorlog Enkele keren overvielen haar het Zweedse en het keizerlijke leger. De bloei van de stad kwam in de 18de eeuw. Zij werd toen verbouwd in barokke stijl. Het barokke karakter bleef bewaard tot 1845, toen na een brand slechts 4 van de toenmalige 237 stenen huizen in de gehele stad ongeschonden bleven. In 1890 werd hier de wereldberoemde componist Bohuslav Martinů geboren. In 1896 kwam in Polička de eerste trein uit Svitavy aan. Dit markeerde het begin van de industriële ontwikkeling voor de stad.

Belangrijkste monumenten

Polička kan pralen met haar uitstekend bewaarde stadswallen, die tot de best bewaarde stedelijke versterkingen in Midden-Europa kunnen worden gerekend. Op het plein vindt men een van de rijkst versierde Mariazuilen in Bohemen en een barok raadhuis. Het raadhuis herbergt de exposities van de Stadsgalerij.